Rewatch na halloween 2022:

Jennifer Corvino przyjeżdża do Szwajcarii, gdzie ma rozpocząć naukę w ekskluzywnej szkole dla dziewcząt. Od jakiegoś czasu w okolicy dochodzi do zaginięć i brutalnych morderstw, zagadkę zabójstw może pomóc rozwiązać Jennifer, która posiada zdolność porozumiewania się z insektami.

+ pomysł na historię z jednej strony czerpie garściami ze starszych tytułów Argento z drugiej strony jednak dodaje tyle ciekawych pomysłów, że nie sposób oderwać się od ekranu, na dodatek opowieść jest spójna i logiczna
+ otrzymujemy tu bardzo ciekawe i umiejętne połączenie giallo z horrorem, świetnie wyłapuje się te wszystkie drobne smaczki charakterystyczne dla gatunku
+ niesamowity klimat, oniryczne wizje, stare budynki szkoły, porywisty wiatr wiejący od Alp, jest tu naprawdę mrocznie i niepokojąco
+ duża w tym zasługa pracy kamery, sposób w jaki podąża nieraz za bohaterami, te wszystkie nietypowe ujęcia i dziwne kąty, gra światłem, wszystko to robi ogromne wrażenie, pod względem wizualnym jest tutaj znakomicie
+ swoją cegiełkę dokłada też muzyka, Goblin i Claudio Simonetti ze swoim "Phenomena Main Theme" totalnie pozamiatali, co za banger, jedna z ich najlepszych kompozycji a przecież jest jeszcze niesamowicie klimatyczna "Jennifer" a poza Goblinami na soundtracku Simon Boswell, Iron Maiden, Motorhead, rewelacja!
+ nie zabrakło też dobrego gore, nie ma tu może jakichś hektolitrów krwi ale muszę przyznać, że kilka scen jest wyjątkowo nieprzyjemnych
+ a jeśli już o scenach mowa to jest tu też kilka zdecydowanie zapadających w pamięć, scena z "basenem",z muchami czy ta pod wodą potrafią ostro zmrozić krew w żyłach i utkwić w pamięci
+ ostatnie pół godziny filmu to wręcz nieznośne napięcie, człowiek siedzi jak na szpilkach i nie może oderwać wzroku od ekranu
+ warto też wspomnieć o obsadzie, młodziutka Jennifer Connelly wypada naprawdę przekonująco i tworzy bardzo charakterystyczną postać a na drugim planie wcale nie jest gorzej, Donald Pleasence, Daria Nicolodi, Dalila Di Lazzaro czy nawet Michael Soavi w małej roli

- niektóre rozwiązania fabularne zdają się nieco naciągane
- w środku zdarza się delikatne zwolnienie tempa

Podsumowując, powrót po kilkunastu latach do "Phenomeny" sprawił, że jeszcze bardziej pokochałem ten film. Ciekawy pomysł na historię, bardzo umiejętne połączenie motywów typowych dla giallo z elementami nadprzyrodzonymi, niesamowity klimat, zapadające w pamięć sceny i znakomita ścieżka dźwiękowa. To jeden z tych tytułów, które nie chcą długo wyjść z głowy. Moim zdaniem jeden z najlepszych filmów w dorobku Dario Argento i jednocześnie jeden z najlepszych włoskich horrorów, jakie kiedykolwiek nakręcono. Zdecydowanie warto znać!

PS. Zdecydowanie polecam wersję Integral filmu, która łączy w całość sceny z wydania amerykańskiego i włoskiego dając najbardziej kompletny obraz tej produkcji.