Fellini adaptuje Petroniusza. W olśniewających kadrach Giuseppe Rotunno zawarta została cała dekadencja Rzymu pod rządami tyranów, ulegającego rozpuście, próżnego i pozbawionego umiaru, ale przez to jakże barwnego i pociągającego. Epizodyczna struktura opowieści przenosi nas do baśniowego świata, gdzie obłęd konkuruje...

Fabuła? Niby jakaśtam jest, szybko jednak wypada ona z początkowego toru, a potem łagodnie sobie dryfuje, skacze z jednego pomysłu na drugi. A główny bohater? Niby jakiśtam jest. Niby ma też jakąś osobowość. Ale tak naprawdę nie gra ona tutaj ważnej roli, równie dobrze na jego miejscu mógłby był ktokolwiek inny. Z...

chyba jeden z najbardziej niesamowitych wizualnie filmów! praktycznie co drugi kadr chciałoby się
wyjąć, oprawić w ramkę i powiesić na ścianie w formie obrazu.

Oglądając ten film miałem wrażenie , że jest to dzieło Pasoliniego: erotyka, specyficzne poczucie humoru, baśniowa sceneria - 100% Pasolini.

Niezwykle sugestywne arcydzieło Felliniego należy do najciekawszych filmów, będących refleksją nad historią. Jest jednocześnie w pełni artystyczną wizją wielkiego reżysera i w swej "kosmiczności" przynosi prawdziwszy obraz dekadencji Rzymu, niż hollywoodzkie superprodukcje. Jest to wizja rzeczywiście porażająca i...

Kwintesencja stylu Felliniego - wspaniałe widowisko, galeria typów ludzkich, niesamowita scenografia i charakteryzacja osób. Nie ma dla mnie znaczenia czy to metafora rozwiązłego Zachodu XX wieku, czy o nic tu nie chodzi. Sam obraz wystarcza. Jest po prostu pyszny.

jeśli znacie podobne filmy to napiszcie choćby tytuły żebym mógł je omijać szerokim łukiem z góry dzięki

https://www.youtube.com/watch?v=cG7VVKNpR54

Wszystko tu współtworzy tę doskonałość: muzyka, kadry, gra aktorów, reżyseria, malarskość dekoracji, kostiumów. Fellini schodził nawet na poziom doboru aktorów traktując go jak integralny czyn artystyczny - wyszukiwał po miastach, miasteczkach różnych oryginałów i również dzięki temu mieliśmy potem wrażenie obcowania z...

Mimo tego, że trudno mówić o zachowaniu jedności czasu, miejsca i akcji.

Wyrusza się z nim w jakąś bajeczną podróż,zupełnie ponad czasem.Trzeba troche wysiłku aby wejść w tą podóż,trochę skupienia,ale wrażenia się zupełnie odmienne od tego co oferuje współczesne kino.W tym jest trochę magii i czegoś ponadczasowego.

podczas seansu, odkryłem kino, które jest czymś równie skomplikowanym i głębokim jak powieść, a także uczestniczą w nim inne gałęzie sztuki, jak malarstwo i muzyka. Polecam ;)

czy nie wie ktoś jak zdobyć ten film. bardzo mi zależy. pozdrawiam

wizja dekadencji towarzyszącej schyłkowi Cesarstwa Rzymskiego. Opowieść o podróżnikach-dwóch młodzieńcach-zakochanych w pieknym efebie (z Maratonu).

Zarówno twórcy filmowi, jak i komiksowi, zachwycają się arcydziełem Felliniego i dają temu wyraz! Szczegóły poniżej:

http://vallaor-venuscarnage.blogspot.com/2010/09/pozostajemy-w-klimacie-antyczny m.html

Szukam osoby ze śląska chętnej na kupno biletu na Satyricon we Wrocławiu.

Pełen subtelnych odniesień, choć nieco teatralny. Intelektualnie wciągający, ponieważ każdy znający mity i przekonania ówczesnych ludzi Rzymu wyszuka coś dla siebie. Lubię scenę śmierci patrycjuszy - z klasą, ze smutkiem, lecz bez trwogi. Ogień strawi cały ich dotychczasowy świat. A po nich - ogień i żołdactwo. Rzym...

Tylko prośba do kompetentnych o interpretację w odniesieniu do mitów.

ludzkość współcześnie zawróciła swoją wrażliwość, czystość, człowieczeństwo w czasy starożytnego Rzymu. W kontekście twórczości Felliniego ten film ma wymowę bardzo uniwersalną - stale przewijający się w jego dziełach motyw dzikości tłumu w czasach starozytnych wygląda dobitniej i jaskrawiej - oto gorzka wizja...

chłodno i z dystansem, ale on i tak obdarzy cię autentyczną rozkoszą, wyuzdaną i sutą. Dzieło Felliniego przypomina obłąkany sąd: przyjmuje cię, kiedy się pojawisz, i nie zatrzymuje cię, kiedy odchodzisz. Pogańska uczta bez końca