Historia rzeźbiarza Kena Harrisona, który po wypadku samochodowym zostaje sparaliżowany i trafia do szpitala. Chce, aby ktoś z pracowników szpitala uśmiercił go. Kiedy personel odmawia, Ken postanawia podać ich do sądu.

32-letni rzeźbiarz, Ken Harrison (Richard Dreyfuss), został sparaliżowany po wypadku samochodowym. Leży w szpitalu, a jego czynności życiowe są kontrolowane przez aparaturę medyczną. Artysta odrzuca miłość kobiety, rodziny, a także opiekę lekarską. Jedyne, czego pragnie, to umrzeć z godnością. Na przeszkodzie staje jednak system prawny, który nie zezwala na eutanazję.

Głównego bohatera filmu, Kena Harrisona poznajemy jako wybitnego rzeźbiarza odznaczającego się błyskotliwym umysłem i wyrafinowanym żartem. Od życia dostał wszystko, czego człowiek może zapragnąć - lecz jego szczęście nagle się kończy.
Wracając z uczelni, gdzie wykładał, do domu ulega poważnemu wypadkowi. Lekarzom, po ogromnych wysiłkach udaje się uratować jego życie. Niestety całe jego ciało jest sparaliżowane, władze ma jedynie w głowie.
W tym momencie zaczyna się główna i najpiękniejsza część filmu - pacjent aby żyć musi być cały czas hospitalizowany.
Dzięki swojej inteligencji i poczuciu humoru zyskuje sympatie personelu szpitalnego (od ładnej lekarki, przez pielęgniarki, po salowego).
Jednak rzeźbiarz im lepiej uświadamia sobie swoje położenie, tym bardziej zdaje sobie sprawę, że nie jest w stanie tak żyć.
Postanawia nie tylko zerwać wszelkie kontakty z przeszłością, ale też zrezygnować z leczenia, skazując się tym na pewną śmierć. Swoją decyzję argumentuje w niezwykle elokwentny i logiczny sposób. Jednak nikt nie traktuje go poważnie. Jako chory nie ma prawa głosu - lekarstwa podawane są mu siłą. Jest zdany na posunięcia lekarzy.
Widząc beznadziejność swoich starań postanawia zatrudnić prawnika, który w jego imieniu ma walczyć o jego...śmierć.