Phil Spector

Phil Spector to amerykański producent muzyczny, muzyk i twórca piosenek. Swego czasu postrzegany jako bardzo wpływowa postać w przemyśle muzycznym. Początki jego kariery sięgają roku 1958, kiedy to zostaje gitarzystą i wokalistą zespołu The Teddy Bears. W 1960 roku zakłada wytwórnię muzyczną Philles Records, stając się najmłodszym właścicielem studia nagrań, w latach 60. powstają tam nagrania The Ronettes, The Crystals, a także Ike'a i Tiny Turner. W 1969 roku produkuje ostatni album The Beatles "Let it be" (1970), co daje początek pracy z Johnem Lennonem i George'em Harrisonem nad ich już solowymi płytami, owocuje to nagrodą Grammy w kategorii Album Roku za "The Concert for Bangladesh" George'a Harrisona (1973). Lata 70. to również współpraca z takimi artystami jak m.in.  Leonard Cohen, Dion DiMucci, The Ramones, The Righteous Brothers. 

Jest twórcą - wraz z Larrym Levine'em - innowacyjnej techniki realizacji nagrań,  tzw. "ściany dźwięku", polegającej na kilkukrotnym nagrywaniu partii instrumentów muzycznych a następnie zwielokratnianiu ich brzmienia. Za zasługi dla przemysłu fonograficznego został w 1989 roku wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame, a w 1997 do Songwriters Hall of Fame. Magazyn muzyczny "Rolling Stone" umieścił go w 2004 r. na 63. miejscu w kategorii "najlepszy artysta wszech czasów".