Po obejrzeniu drugiego sezonu utwierdzam się w swojej ocenie, którą wystawiłam wcześniej,

Mam parę spostrzeżeń.
1. Jestem zaskoczona, że Barbie wybrała karierę piosenkarki. Owszem w DA i w DAGTR jest, że śpiewa, ale tam było przedstawione jak by w formie jej hobby, a nie to co by chciała robić. Po obejrzeniu tamtych seriali to obstawiałabym, że zostanie cukiernikiem lub zajmie się robotyką.
2. Oddalenie się od przyjaciółek z Malibu. Owszem dostaliśmy jeden odcinek, gdzie mówi, że tęskni za swoimi przyjaciółkami z Malibu i one się w nim pojawiają, ale to był tylko jeden odcinek na dwadzieścia sześć odcinków! Bardzo dziwne, że nie zjawiły się na tym koncercie, który Barbie z Brooklyn śpiewały na festynie w Kalifornii. Barbie zawsze kojarzyła mi się z osobą, która zyskuje nową przyjaciółkę to nie olewa tych, których już ma. To paskudna cecha, gdzie jak ktoś poznaje nową osobę to zachowuje się jak by dawniejsi znajomi nie istnieli.
3. Barbie jak by spadła inteligencja. W odcinku, gdzie Dasch mówi o kamci to nie zorientowała się, że chodzi o kamerę albo jak w odcinku zaginął telefon Brooklyn to swojej muzyki nie miały jeszcze zapisane na jakimś pendrive.
4. Na jednych z forum dobrze ktoś napisał, że Barbie wydaje się jak by była opętana Brooklyn. Serio, ale to pierwszy przypadek w historii, gdzie dobra postać ma zły w pływ na drugą postać.

Na koniec duży plus, że Mattel wprowadza do swoich produkcji o Barbie osoby niepełnosprawne. To takie niespotykane, że osoby/instytucje, które popierają lgbt też są tolerancyjnie dla osób niepełnosprawnych. Pozytywne zaskoczenie.

ps. W pierwszym odcinku Simone mówi, że Jayla i Jack to ich chrześniacy. Orientuje się ktoś co to za wyznanie, gdzie para jednopłciowa może ochrzcić dzieci? Czy może Mattel poniosła fantazja? :) Ja sprawdzałam i nic nie znalazłam.