ale może jeszcze "
Przemijanie"? Bo mając 20 lat nie zdajemy sobie sprawy jak to szybko mija.Miłość ma wiele odcieni. Uśmiecham się do pięknej dobrej dziewczyny która mnie kochała. Ale trzeba wybrać, trzeba odjechać z krainy marzeń. Niedawno spotkałem się z kobitką kumpla którą kochałem; jest wolna, kumpel zapił się...

jw.

Dziwny, niesamowity klimat przemijania, surrealistyczne postacie (właścicielka pensjonatu, kelner w restauracji w Podkowie Leśnej), dialogi , w których każde słowo ma sens i na dodatek przepiękna opowieść o niespełnionej miłości. Po takim filmie współczesne gnioty wzbudzają odruch wymiotny.

Film jest po prostu znakomity

Klimat czasów których już nigdy nie będzie, następnie zmiany epoki, schyłku. Na tym tle wspaniała, choć niby prosta historia, a przy tym jak subtelnie oddana. Jedynym ostrzejszym fragmentem i jednocześnie kontrapunktem jest genialna krótka scenka wybuchu Lidki w lokalu. Świetna scena końcowa. Wspaniali także...

"Wojciech Jerzy Has nie jest niestety znanym polskim reżyserem, nie wymienia się jego nazwiska jednym tchem obok Wajdy czy Kieślowskiego, czego szczerze powiedziawszy nie za bardzo jestem w stanie zrozumieć, bowiem był to reżyser posiadający swój własny język filmowy, dzięki któremu tworzył niebanalne dzieła. Mam tutaj...

Im więcej razy oglądam „Pożegnania”, tym bardziej utwierdzam się w przekonaniu, że jest to najlepszy film polski. W zasadzie banalna historia niespełnionego romansu dwojga ludzi, przekształca się w opowieść o zmarnowanych szansach, o gaśnięciu przeszłości pod wiatrem historii, o strukturze ludzkich uczuć i...

buntownik bez powodu meets casablanca, czyli od historii zbuntowanego chłopaka z dobrego domu (odczuwającego niepokoje egzystencjalne i przeżywającego zakazaną miłość) do opowieści o utraconej/odzyskanej miłości z Wielką Historią w tle.
Plus genialny klimat, rewelacyjne aktorstwo, świetne zdjęcia, sprawnie...

niesamowicie nastrojowy.

Ten film jest nie do opisania. Te surrealistyczne sceny z zapyziałego baru czy też knajpki albo z
pensjonatu "Quo Vadis" . A przecież to tylko "pobocze" tego filmu ale jednak ma coś wspólnego z
główną akcją. Nigdy czegoś takiego jak przy oglądaniu TEGO filmu nie doświadczyłem oglądając
film zagraniczny czy nawet...

Świetna, dogłębna recenzja filmu pióra Grażyny Stachównej p.t. "Trzy spojrzenia przez okno. Pożegnania Dygata i Hasa" ukazała się w "Kwartalniku Filmowym" 1999, nr 26-27. Do znalezienia na internecie.

cóż za liryczna piosenka i jaki mądry tekst. Ale tak naprawdę dla mnie ważne były dwie postaci - Pawła i Lidki. Czyżby pomimo upływu lat niewiele się zmieniło? Mężczyzna - symbolizujący nieprzystosowanie, lęk, marzycielstwo, niepewność, wahanie i rezygnację. Biernie przygląda się ludziom i światu, ucieka w zadumę i...

kocham Hasa-Pętla Rękopis Szyfry Sanatorium Lalka Jak być kochaną cudowne kino lat 60tchy

Wachowiak,
Janczar,
Holoubek,
Netto,
Żórawski.
Mrożewski,
Przybylska,
Dygat,
Hass...
Po takiej liście,
lizanie palców
również może
trwać
wiele,
wiele
godzin
...
:)

Najlepszy polski film...i nie ma co pisać...

Całkiem fajna historia o trudnej miłości. Muzyka na pewno jest w tym filmie na plus. Warto obejrzeć go również dla rewelacyjnego aktorstwa. Niestety film ten w dwóch czy trzech miejscach nieco przynudza co go sporo oddala od rewelacyjności. Myślę, że mogło być lepiej.

urzekajaca maria wachowiak i tadeusz janczar w wspanialej grze slownej (i nie tylko)pomiedzy kobieta,a mezczyzna.... i jedno z najpiekniejszych zakonczen jakie w zyciu widzialem.... i to ujecie na marie wachowiak nadgryzajaca jablko,tak jak by od niechcenia.... to nie zadna magia kina,to wojciech has

Bo obecną kopię jaką posiadam (ta sama jest na yt) jest w tragicznej jakości.. aż serce się kraje oglądając takie arcydzieło.

Na zamianę mam prawie każdy dostępny polski film z lat 192X- 1969

Po co chcecie to obejrzeć? Dla większości będzie to taki sobie film o miłości. A niektórym będzie się przez resztę życia kojarzył z własnym. To jest najbardziej trujący polski film. O wiele lepsza jest "Baza ludzi umarłych" :)

Ja tam wolę napić się piwa, niż oglądać kolejną pierdołę o romantycznej miłości. Wyjątek to trzy filmy; "Duma i uprzedzenie" z 1995, "Rozważna i romantyczna" z 2008 i właśnie "Pożegnania". Może mam słabość do Jane Austen bo trawię też "Emmę" w obu wersjach, "Mansfield Park", a nawet "Perswazje" :). Tylko "Opactwo...